maandag 8 februari 2016

't Witje is teruggevonden

 Teruggevonden en op het eerste gezicht heeft enkel het velomobielkapje het niet overleefd. Iedereen bedankt om mee te helpen zoeken. Ze is uiteindelijk teruggevonden via Facebook. Nogmaals iedereen bedankt. Een pak van mijn hart. Ik zat er toch al serieus mee in. Van de dader(s) voorlopig geen spoor.
Ze hebben 't Witje gevonden in Houthulst zo'n 20 km van waar ik woon.
Het was dus een geval van joyriding. Ze is vanmorgen voor het eerst gezien door een krantenbestelster en daarna binnen genomen door een paar jongeren. Die zijn nu natuurlijk helemaal geïnteresseerd in velomobielen, ze vinden de prijs alleen nog wat te hoog voor hun jonge portemonee.
Hoe ze uiteindelijk kon gestolen worden moet nog verder onderzocht worden. Er zitten alvast 2 sloten op en ik hoop ze morgenvroeg terug aan te treffen waar ik ze vanavond gelaten heb. 

Strada Carbon S141 GESTOLEN

Zaterdag namiddag stond ze nog in de kelder.
Deze morgen om 06:20 was ze verdwenen.
Ik heb reeds aangifte gedaan bij de politie.


Deze Strada is originele staat. Maar aan de spiegels werden lichten toegevoegd van Ecco.
Een paar weken geleden werd ook een Versatile velomobieldakje gemonteerd.
Er is lichte schade aan de bult achter de bestuurder.



Willen jullie uitkijken naar 't witje.

Dank u
Rudi

zaterdag 9 januari 2016

Testritje Bafang

Elektrische ondersteuning

Verleden week kreeg ik mijn rekening voor het onderhoud van 't witje en een offerte voor de elektrische ondersteuning van Fietser.be. Aangezien de offerte redelijk wat aan de gepeperde kant lag in verhouding met wat ik op internet kon vinden aan prijzen betaald voor een Bafang, wou ik toch nog eerst eens verder zien.
Ik wist dat er hier in Lichtervelde ook iemand is die elektrische ondersteuning plaatst in fietsen. Dus ook daar maar eens gaan luisteren bij Wim, zo heet hij.

Woensdag belden we met elkaar. Het was eventjes uitleggen dat het over een velomobiel gaat.  Wim had al ligfietsen omgebouwd blijkbaar en ook al eens een driewieler maar nog geen velomobiel. Toen ik de kwaliteiten van de Bafangmotor aanhaalde bleek dat Wim toevallig ook dealer is van de Bafang en eigenlijk deze motor altijd als middenmotor gebruikt. Het werd nog interessanter toen bleek dat hij een meer normale prijs hanteert. Samen met het feit dat hij gewoon twee straten verder woont...sorry fietser.be.

Veel wind

We hadden dus afgesproken dat ik donderdagavond na mijn werk bij hem langs ging gaan. Bij droog weer zouden we een tochtje gaan doen dat weeral toevallig langs mijn woon-werkroute ligt met de flinke bergop aan de Huweinsbossen.
Donderdag was echter een vreselijke dag met regen en heel veel wind. Dus we stelden de testrit uit. We hebben dan wel eens bekeken hoe we de ombouw zouden kunnen doen. Eerst ging Wim de Strada de bovenkant eraf doen. Maar dat zag ik niet zo zitten, we zullen nu kijken om het langs de Flinstonegaten te fiksen. Nu is het zo dat mij fietsenmaker (hersteller) het al niet zo goed ziet zitten om aan een velomobiel te werken. Dat is dan vooral omdat alles langs de grond gebeurt gewone fietsenmakers zijn daarop niet voorzien.
Dus we gaan dus ook een systeem maken dat het gemakkelijker gaat maken om aan een velomobiel te werken.

De Bafang hoor je dus echt niet.

Gisteren was het wel weer mooi weer, wat frisjes maar droog en met een zonnetje. Dus even gebeld en ik mocht gaan voor een testrit met een omgebouwde fiets met een Bafang erin.
Een kleine uitleg hoe het werkt en we konden vertrekken. Het eerste wat mij opviel was dat het verzet heel hoog stond, maar dat mocht. En bij het vertrek werd ik na een kwartslag van de pedalen al gewaar dat de fiets mij begon te ondersteunen en de gewenste kracht bijleverde, de ondersteuning stond dan nog maar op 1 van 5. We reden het straatje door op stand 1 en voor mij was er meer ondersteuning voelbaar dan ik verwacht had. Bij het niet meer trappen valt de ondersteuning weg en krijg je een licht remmend gevoel, beetje zoals gas lossen in de auto. Zet al maar naar stand 2, zei Wim, toen we een andere straat inreden op weg naar waar we later de grote baan overstaken. Ik probeerde mij voor te stellen hoe het zou zijn met een Bafang in 't witje, bij het aanzetten is er wat kracht nodig maar de motor komt al snel ondersteunen waardoor je met een groter verzet kan rijden. Het zal nog wat uitzoeken worden hoe de beste verhoudingen te kiezen, stand van de ondersteuning en het verzet dus.
We komen aan de Huweinsbossen waar we eerst een stukje bergop hebben wat ik in stand 3 ga oprijden, wat een luxe voor de benen, ik geef nog kracht mee maar voel een duidelijk verlichting. Voor mij was er op dat moment al genoeg ondersteuning. Dan linksaf en langs de parking terug naar beneden richting spoorweg waar net voor de spoorweg linksaf gingen om dan aan het kapelletje de befaamde bergop te doen. Ik ga in stand 5 rijden en je voelt dat de motor hier meer moet werken, ik trap mee en de "berg" wordt al snel overwonnen. Dit gaat verschil uitmaken, hier zal de winst zitten, bij het bergop rijden. Het viel mij beter mee dan verwacht om met de ondersteuning van een Bafang te rijden. Ik had vroeger al eens met een ondersteuning in het achterwiel gereden maar daar kreeg je telkens de volle power ineens bij het aanzetten en op een "berg" had je al wat meer verlies en een zoemende motor. De Bafang hoor je dus echt niet. Bergaf gewoon laten lopen zonder trappen, dus zonder ondersteuning, de fiets liep over de 30 km/u in de lange bocht waar ik meestal met 't witje tegen of net over de 40 zit. Dit was dan wel een gewone damesfiets. Het eindje terug naar de grote baan zette ik ze in stand 0, geen ondersteuning. Ik had niet de indruk dat ik harder moest trappen dan met een gewone fiets. Natuurlijk ben ik niet meer gewend om nog met een gewone fiets te rijden. Het eindje terug naar het huis van Wim gefietst met ondersteuning. Ik kan dat wel gewend worden, zo wat ondersteuning.

zaterdag 19 december 2015

Onderhoud bij Fietser.be

Voor het eerst op het dak van een auto

Gisteren zijn we met 't witje naar Gent geweest. Voor het eerst werd ze op het dak van de auto geplaatst, mijn echtgenote wou ook mee, en aangezien er in een Strada velomobiel geen plaats is voor een passagier...
Een velomobiel op een auto zetten? Ik had wat rondgeneusd op internet hoe dat het gemakkelijkst zou gaan. Ik vond heel wat foto's van het eindresultaat maar geen getuigenissen. Waarschijnlijk zetten de meesten ze er gewoon op zoals we het later samen met Ben van Fietser gedaan hebben, opheffen dus. Ik vond wel een ingenieus systeem bij Wim Schermer maar vond dat iets overdreven omdat ik niet van plan ben om regelmatig met 't Witje boven op de auto te gaan rondtoeren.
De neus van een Peugeot 307 is redelijk gestroomlijnd, we hebben onze Strada er dus achterwaarts op gereden mits een klein beetje optillen aan de neus (van 't Witje). Dit ging gemakkelijk,  Eens ze op het dak stond heb ik de dakdragers eronder gemonteerd achter de voorwielen en voor het achterwiel. Dan gewoon nog met van die bandjes vastgezet aan de wielen. Drie per wiel en nog een extra strap, je weet maar nooit..

Waar is Fietser nu?

Via de website had ik gemerkt dat ze verhuisd waren, Je rijdt er echter zo voorbij in de Olijfstraat in Gent. We dachten dat we verkeerd zaten. Het is gewoon een blauwe poort in de straat heel onopvallend, de buren weten niet eens dat ze er zijn. Alleen een kleine foto van een WAW op de poort..

Onderhoud

Ons van dienst zijn was Ben. Na kennismaking werd 't Witje van het dak afgehaald. Ik legde uit dat de Strada na meer dan 10.000 km wat meer lawaai begint te maken. En vroeg ook om de versnellingen wat bij te regelen en alles na te zien. Vooral ook de remmen. Volledig nazicht na 10.000 km dus.

Na een wandeling door Gent konden we terug naar Fietser waar Ben intussen 't Witje weer in goede conditie had gezet. Alles werd vastgezet. Spoor gecontroleerd wat nog goed stond, De remmen werden geregeld. De bediening van de voor deralleur werd vervangen en de voor en achter deralleur werden bijgesteld. De remmen zijn nog goed voor vele km. De achtervering maakt nog wat geluid maar dat zou niet abnormaal zijn. Ik weet niet of een Risse vering onderhoud vergt? Bij een WAW zit er achteraan geen vering hoewel ze die nu toch ook aan het ontwikkelen zijn.

Nieuwe ontwikkelingen WAW

Ik vind de WAW nog altijd de mooiste velomobiel. De keuze voor de Strada in 2012 was vooral vanwege de ruimere binnenkant en de achtervering en toen nog de verder doorgedreven afwerking van de Strada.
De nieuwe WAW heeft wat meer binnenruimte gekregen en ook de instap werd aangepast. Ook de kap die standaard is bij een WAW is geëvolueerd. Knap gedaan! Ze hebben dus toch niet stilgezeten bij Fietser en niet enkel de elektrische ondersteuning verder ontwikkeld. Dat doet mij een plezier. Alleen de achtervering nog...
Misschien wordt de volgende, binnen enkele jaren...

Elektrisch?

Dit jaar heb ik meer dan 5000 km gependeld, ok misschien is dit niet overdreven veel.., vorige week echter heb ik 't Witje een weekje laten staan. Ik was een beetje aan rust toe, de laatste tijd nogal eens doorgefietst en ik heb elke dag een neep bergop in mijn traject. Ik begin dit te voelen in de benen en ook aan de knieën. Het gedacht speelt dus om een duwtje in de rug te placeren in mijn velomobiel. Veel voor en tegens wat dat betreft... van dan is het niet meer sportief tot van ze gaan je velomobiel in beslag nemen als je te rap rijdt, pfff..
De reden om velomobiel te rijden is bij mij vooral om op mijn werk te geraken en dat zo goed als elke dag te kunnen. In 2012 stond ik voor de keuze van een elektrische fiets of een velomobiel als alternatief voor de auto. Uiteindelijk koos ik voor de velomobiel vanwege het comfort, de langere uithouding en het feit dat je er in de winter ook langer mee kan rijden, wat uiteindelijk een beter alternatief is. Openbaar vervoer is echt een ramp, jammer want dat was mijn eerste keuze geweest.
Als het extra duwtje ervoor kan zorgen dat ik het nóg langer kan uithouden met een velomobiel, dan vind ik dat zeker het overwegen waard. Na bijna 3 jaar velomobielrijden heb ik nog altijd meer en meer plezier in het fietsen, het zou jammer zijn dat ik dat zou moeten opgeven omdat ik het fysiek minder zou aankunnen. Zeker nu we nóg langer moeten gaan werken. Bovendien heb ik de "gerechtvaardigde" leeftijd waarop veel van mijn leeftijdsgenoten voor een elektrische fiets kiezen...
Ben liet me een elektrische fiets proberen waarin dezelfde trapasmotor gemonteerd zit als in de E-WAW. Ik had al eens met een elektrische fiets gereden maar deze reed heel subtiel en je hoort ze bijna niet. De interesse was dadelijk aangewakkerd. 
In 2012 hadden ze een motor gemonteerd vooraan en moest je een soort van gas geven. Nu is het een trapas motor en een heel lichte accu, alles samen zo'n 5 à 6 kg dat je extra meeneemt, vroeger was dat een pak meer. Het zou de bedoeling zijn om een duwtje in de rug te hebben bij bergop en optrekken, daar waar de knieën het meest belast worden dus, eens over de 25 km per uur rijd ik dan weer op spierkracht, daar zit een essentieel verschil met een elektrische fiets want daar heb je de extra duw boven de 25 km nog nodig, in 't Witje profiteer je van de aerodynamica om de hogere snelheid aan te houden op een vlakke weg. Ondersteuning meer dan 25 km per uur zou een andersoortig voertuig maken van 't Witje en dat is niet de bedoeling. Ik wacht nu op een offerte.

Regendakje

Het regent bijna nooit en ik rijd nog altijd dak en kaploos rond. Maar de keren dat het dan wel eens wat meer regent dan nooit en dat een tijdje weet uit te houden, dan zou een beetje meer bescherming welkom zijn. Al de verhalen van kappen gelezen en al die van dakjes. Een kap wordt vooral geplaatst voor snelheidswinst en warmtecomfort. Snelheid is niet het belangrijkste, dan reed ik rond in een WAW of een Quest en ik had het zonder kap nog warm genoeg bij -10 en hier in West-Vlaanderen wordt het niet veel kouder. Met het dakje behoudt je meer het open gevoel maar zou daarnaast een prima bescherming geven tegen het hemelwater. Ik had nog wat twijfels over de windvastheid maar dat zou geen probleem zijn en desnoods kan je ze vastzetten met elastieken met haakjes eraan. Dus het velomobieldakje is vandaag dan ook besteld. Het wordt wel wat wachten want er zijn er geen op voorraad.




maandag 3 augustus 2015

Pendelen in de zomer

't Witje wordt voornamelijk gebruikt om te pendelen 30 km per dag heen en terug van Lichtervelde naar Rumbeke. Twee weken geleden was ik echter op vakantie in Frankrijk, zonder velomobiel, wel met de gewone fietsen en onze caravan.

Vorige week maandag kreeg ik bij het parkeren van 't Witje een scheut in de rug (waarschijnlijk de kwaliteit van de campingstoelen). Gevolg, de rest van de week automobilist... :(
Vandaag gelukkig weer zonder problemen velonaut!

Juli was dus een zwakke maand qua gereden km. Enkel mei was met 0 km nog minder. In mei was ik in Hongarije het dak van mijn huis gaan vernieuwen. Ook zonder velomobiel..

Ik ben ook een nieuwe website aan het bouwen (nog veeel werk aan). En ben ook nog part-time kunstenaar vandaar dat ik hier de laatste tijd wat minder kwam.

Ik heb pas een maand geleden de banden weer gewisseld naar zomer situatie. Ik heb de voorste f-lites ook van kant gewisseld zodat nu de buitenkant van de ene kant langs binnen aan de andere kant kan slijten en de versleten kant nu langs buiten zit...ingewikkeld.. De winterbanden zijn ook langs één kant versleten dus deze zal ik komende winter op dezelfde manier monteren.

We naderen de 10000 km en ik merk dat er eens wat diepgaander onderhoud zal nodig zijn. Ik weet niet hoever de remmen versleten zijn en er zit ergens een getik aan de wielen. Ook de voorste versnellingen werken niet meer naar behoren. Ik zoek het nog uit of toch eens een afspraak maken met fietser.be of naar Dronten...

Enfin, we genieten toch van elke dag dat we kunnen nog fietsen!


maandag 27 juli 2015

Alle beetjes helpen

Op 14/07/15 stond de teller op 3000 km woon-werk in 2015 met 't Witje (totaal:  8900 km sinds mei 2013)

Dat is een besparing voor het milieu van:

Offset for a ride of 3000 km, Fuel: Diesel
CO2 amount: 0.624 t (=klein beetje minder (snel) stikken) (het kan flink op de adem pakken, achter een auto rijden)

Besparing kosten auto + fietsvergoeding = (+/- 0.25 + 0.20) x 3000 = 1350 Euro

Ik heb toch 2 of 3 keer de auto genomen dit jaar maar ben toch enigszins trots op deze prestatie…J

zondag 12 april 2015

Eerste keer rijden met WOL

We waren uiteindelijk met 7 ligfietsers deze zondagmorgen in Gits aan de kerk. Vijf velomobielen, een trike een een semi lage ligger.

Het weer zat bijzonder mee!

Voor mij was het de eerste keer dat ik 't Witje op zondag uit de garage haal. Eerlijk, ik had er lang over getwijfeld of ik dit wel zou doen. Maar ik wou eens andere ligfietsers gaan ontmoeten. Bovendien zat het weer bijzonder mee.

Hans was als inrichter reeds aanwezig toen ik op het kerkpleintje kwam aangereden. Na een fijne ontmoeting volgde ook de rest van de gezellige bende. De gele Quest had wat problemen met een lekkende rechter voorband. De route werd uitgedeeld en we konden vertrekken.

De knooppunten

De rit zelf was heel gezapig, men paste zich aan aan de traagste en we lieten zelfs de wielertoeristen met rust die ons fier voorbij staken. Onze route vervolgde zich van Gits naar Kortemark en dan weer via Roeselare naar Gits, kort gezegd. Voor wie het gedetailleerd wil of zelf eens de route wil doen als je in de streek bent, hier de knooppunten: 3, 4, 43, 45, 31, 66, 33, 34, 37, 79 (tot aan de St Michielskerk), 77, 78, 26 (na de viaduct rechtdoor blijven volgen), 28 (steeds rechtdoor tot aan de start)

Veiliger in mijn velomobiel

De meesten gebruiken hun velomobiel zoals ik voor het woon-werk verkeer. De gele Quest zou er inmiddels al meer dan 50000 km op zitten hebben. De velomobiel wordt dan ook terecht als tweede auto aanzien en men verbaast zich er dan ook over dat niet meer mensen in een velomobiel rijden. Er zijn wel steeds meer velomobielen maar echt doorbreken doet het niet, en dat is jammer. Dit heeft veel te maken met associatie denk ik, men vergelijkt teveel met de gewone fiets en de racefietsen. Terwijl de ligfiets buiten enkele technische overeenkomsten iets totaal anders is. Men kent het niet en er hangt een negatief beeld rond, te laag, te duur, te gevaarlijk... Daarbij gaat men zich vooral gaan afvragen hoe snel het ding gaat, ok het kan iets sneller, soms veel sneller... maar dat hoeft niet altijd en eigenlijk is dat niet het belangrijkste. Voor mij was het comfort en de bescherming tegen minder goede weersomstandigheden minstens even belangrijk dan de snelheid.  Wind tegen?? , zadelpijn??, pijn aan de polsen?? Het hebben van een beter overzicht terwijl je rijdt, je houding is ook meer natuurlijk dan op een racefiets waar je de helft van de tijd je voorwiel ziet en je hoofd in je nek moet leggen om vooruit te kunnen kijken. Je hebt een stabielere wegligging, behalve in de bochten, maar in de praktijk valt dat ook goed mee. Ik voel mij stukken veiliger in mijn velomobiel dan op een racefiets.
En als je dan op je bestemming bent, geniet je nog even na in je stoeltje. Heerlijk!

We hebben dan toch maar ons comfortabel ligfietsstoeltje geruild voor een aangenaam terrasje, om deze toch wel geslaagde rit af te sluiten. Voor herhaling vatbaar!

Bedankt Hans! Bedankt WOL!